“جون “غلام سياه چهره از غلامان آزادشده ابو ذر غفارى، در كنار

سپاه امام حسين عليه السّلام بود، امام عليه السّلام به او فرمود:

«به تو اجازه دادم كه از اينجا بروى، تو براى كسب عافيت و سلامتى

همراه ما بودى، اينك كه وضع چنين است، خود را در راه ما گرفتار نكن.»

جون گفت: «اى پسر رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله و سلم آيا من

هنگام خوشى و رفاه، كاسه ليس شما باشم، و هنگام سختى و فشار،

شما را به خودتان واگذارم؟ سوگند به خدا بدنم بدبو است، سرشت و

اصالت خانوادگيم پست است، و چهره‏ام سياه مى‏باشد، بهشت را برايم

ارزانى دار، تا بوى بدنم بوى خوش گردد، و سرشت و شخصيّتم شريف و

چهره‏ام سفيد شود،  نه به خدا سوگند از شما جدا نگردم تا اين خون سياه

من با خونهاى شما آميخته گردد.

جون پس از اين گفتار به ميدان رفت و بادشمنان جنگيد تا به شهادت رسيد.

(غم نامه كربلا،محمد محمدی اشتهاری ، ص 133)