در حدیثی از امام صادق علیه السلام می خوانیم :

ما مِن حَسَنةٍ إلَّا وَ لَها ثَوابٌ مُبینٌ فِی القُرآنِ إلَّا صَلاةً اللَیلِ فَإنَّ اللهَ عَزَّاسمَهُ لَم یُبَیِّن ثَوابَها لِعِظَمِ خَطَرِها قالَ: فَلا تَعلَمُ نَفسٌ ما أُخفِیَ لَهُم مِن قُرّةِ اَعیُنٍ

هیچ عمل نیکی نیست مگر این که پاداش مشخص و روشنی در قرآن برای آن بیان شده است ، مگر نماز شب که خداوند(عزاسمه ) پاداش آن را به خاطر اهمیتش به طور مشخص و روشن نشان نداده بلکه با تعبیری جالب آن را سربسته و مبهم گذاشته و فرموده : هیچ کس نمی داند چه ثواب هایی که مایه ی روشنی چشم هاست برای نماز شب خوان ها نهفته است . (بحارالانوار ،ج 8)

در حدیث دیگری از پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله منقول است :

إنَّ اللهَ یَقولُ أعدَدتُ لَعِبادی ما لا عَینٌ رأت وَ لا اُذُنٌ سَمِعَت وَ لا خَطَرَ بِقَلبِ بَشَرٍ

خداوند می فرماید من برای بندگان صالحم نعمت هایی فراهم کرده ام که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر فکر کسی خطور نکرده است.  (تفسیر نمونه ،ج17)