در دیداری که آیت الله مرعشی با امام زمان(عج) داشتند، امام مواردی را به ایشان فرمودند که به برخی از آنها اشاره می شود.

1- در رابطه با استخاره سخن به  میان آمد،سید عرب فرمود:

ای سید با تسبیح به چه نحو استخاره می کنید؟!

 گفتم: « سه مرتبه صلوات می فرستم و سه مرتبه می گویم « استخیرالله برحمته خیرة فی عافیه » پس قبضه ای از تسبیح را گرفته و می شمارم، اگر دو تا ماند بد است و اگر یکی ماند خوب است.

فرمود:

? برای این استخاره، باقی مانده ای است که به شما نرسیده و آن این است که هر  گاه یکی باقی ماند فوراً حکم به خوبی استخاره نکنید؛ بلکه توقف کنید و دوباره بر ترک عمل استخاره کنید اگر زوج آمد کشف می شود که استخاره اول خوب است اما اگر یکی آمد کشف می شود که استخاره اول میانه است.                

? به حسب قواعد علمیه می بایست دلیل بخواهم و آقا جواب دهد به جای دقیق و باریکی رسیدیم پس به مجرد این قول تسلیم و منقاد شدم و در عین حال متوجه نیستم که این آقا کیست.⁉️                       

2- از جمله مطالب در این جلسه، تأکید سید عرب بر تلاوت و قرائت این سوره ها بعد از نمازهای واجب بود:

« بعد از نماز صبح سوره یس، بعد از نماز ظهر سوره عمّ، بعد از نماز عصر سوره نوح، بعد از مغرب سوره الواقعه و بعد از نماز عشاء سوره ملک».                     

 3- دیگر اینکه تأکید فرمودند، بر دو رکعت نماز بین مغرب و عشاء که در رکعت اول بعد از حمد هر سوره ای خواستی می خوانی و در رکعت دوم بعد از حمد سوره واقعه را می خوانی و فرمود:

«کفایت می کند خواندن سوره واقعه بعد از نماز مغرب»                 

4- تأکید فرمود که:

« بعد از نمازهای پنجگانه این دعا را بخوان. »

« اللهم سّرحنی عن الهموم والغموم و وحشة الصدر و وسوسة الشیطان برحمتک یا ارحم الراحمین».

منبع: برگرفته از:کتاب شیفتگان حضرت مهدی(عج) حاج آقا زاهدی. ( سایت تبیان )

فرزند علاّمه نقل مي کندکه، وقتي خواستم بعد از رحلت مرحوم علامه در سال 1390 از نجف به ايران بيايم رفتم خدمت آيت الله سيد محمد تقي بحرالعلوم که از نوه هاي مرحوم علامه بحرالعلوم بود، وقتي چشمش به من افتاد شروع کرد به گريه کردن، گفتم: به خاطر چه گريه مي کنيد؟! فرمودند بعد از اين که مرحوم پدرت رحلت کرد با خود فکر مي کردم که امام علي ـ عليه السلام ـ چگونه از زحمات علامه تشکر مي کند! تا اينکه يک شب در خواب ديدم که قيامت برپا شده است، مردم در صحراي محشر هستند. همه توجه به يک طرفي دارند فهميدم که آن حوض کوثر است رفتم طرف حوض کوثر ديدم که حضرت امير المؤمنين در کنار حوض ايستاده اند، و محبين خودش را با کاسه هاي بلوري که پر از آب زلال است سيراب مي کنند، مدتي به اين کيفيت گذشت يک وقت صدايي از بين مردم بلند شد، گفتم چه خبر شده است؟!

گفتند: که علاّمه اميني به حوض کوثر و به محضر علي ـ عليه السلام ـ مشرف مي شوند، من منتظر بودم که امام چگونه با علامه برخورد مي کند ديدم کاسه را زمين گذاشت و دو دست مبارکش را از حوض پر کرد، و آب را به صورت علامه پاشيد و علامه را با دستان مبارکش سيراب نمود و سپس حضرت فرمود:

«بَيضَ اللهُ وَجهَک لَقَد بَيضتَ وُجُوهَنا»
«خدا تو را رو سفيد کند که ما را رو سفيد کردي.»

در اين هنگام فهميدم مقام علامه در نزد امير المؤمنين به خاطر تأليف کتاب الغدير چه قدر است.
آري علامه بود که با زدودن غبار تاريخ چهره واقعي و ملکوتي امير المؤمنين را به جامعه معرفي نمود، و او بود که با زحمات خود توانست جعليات و افتراهاي مغرضين را از اهل بيت دور کند، او بود که توانست با زحمات بي وقفه غبار از چهره واقعي علي ـ عليه السلام ـ کنار زند و يک بار ديگر بعد از 1400 سال چهره واقعي حضرت را بر دنيا بنماياند. او بود که با رفتار و زهد و تقوا و علم زينت اهل بيت ـ عليهم السلام ـ شد.
«سعيد دحدوح» مي گويد: تو اين اخلاق نيکو و تقوا را از اهل بيت ـ عليهم السلام ـ به ارث برده اي.

منبع : اندیشه قم 

بسم ‏اللَّه الرحمن الرحيم‏

چون نمى‏ دانم دامنه و مطالعات و مقدار تحصيلات شما چقدر است، از همه استدلال‏هاى علمى و فنى دورى مى ‏كنم و بى ‏مقدمه حرف مى ‏زنم و خيلى هم با شما بيگانه نيستم، زيرا كه هفده سال است در شب‏هاى جمعه در تلويزيون منزل شما هستم.

خواهرم و دخترم غفلت بزرگترين خطر براى انسان است. غفلت از:
خداوند
مسئوليت‏ها و معاد
جوانى، استعدادها، ارزش‏ها و كرامت‏هاى خود
جامعه، دوستان و محرومان‏
توطئه‏ هاى دشمنان و طرفندها

هرچيز و هر كس ما را غافل كند، ما را به خطر انداخته و بزرگترين دشمن ماست. و هر چيز و هر كس ما را از غفلت بيرون و هشدار دهد، بهترين دوست ماست.

دوست ما، خداوند است كه هستى را به ما داد و همه خير را در اختيار ما گذاشت و به ما عقل، فكر، علم، هدايت، قدرت تشخيص و انتخاب داد و عيب ما را پوشاند و طبيعت را تسخير ما كرد و كار نيكوى ما را چند برابر خريدارى مى‏كند.

ادامه »

ای بانوان و دوشیزگان عزیز بدانید که هیچ خوشبختی به قدر آرامش دل نیست و سعادت حقیقی

بر روی فضیلت بنا شده است و فضیلت و آرامش روح در پرتو تمسّک به ریسمان محکم توحید است ؛

همانطوری که قرآن می فرماید : 

«ِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى»( سوره بقره ، آیه 257)

سعادت واقعی در اثر ایمان و یکتاپرستی و تقوا پدید خواهد آمد و اگر شما خواهان سعادت دنیا و

آخرت هستید ، پیرو قرآن گردید و قدم قدم به سوی حق پاگذارید ، آنگاه خوشبختی را احساس

خواهید کرد .

منبع : کتاب براب ریحانه نوشته محمود اکبری 

ولادت
استاد محمد تقي جعفري در سال 1304 هـ . ش. در شهر تبريز به دنيا آمد.[1] پدرش، «كريم» درس نخوانده بود، امّا صدق و صفاي خاصي داشت. پدرش نانوا بود و هيچ وقت بدون وضو دست به خمير نان نمي‌زد. حافظة اين نانواني مكتب نرفته چنان قوي بود كه اغلب سخنان واعظان شهر را با دقت و تفصيل، براي ديگران بيان مي‌كرد.

در روزگاري كه تبريز دچار قحطي شده بود، در يكي از شب‌ها، ‌كريم با هزار زحمت دو عدد نان سنگگ و مقداري شيريني خريد، در بين راه منزل، دو نفر را در خرابه‌اي ديد كه مشغول خوردن استخوان و لاشة گوسفند و مرغ مرده‌اي بوده‌اند،‌او كه چنين ديد، دلش به حال آنان سوخت و يكي از نان‌ها و شيريني را به آن‌ها داد. چند قدمي دور نشده بود كه به نزد آن دو برگشت تا شايد بتواند كمك ديگري انجام دهد. در اين هنگام ديد كه آنان دست به دعا بلند كردند و با سوز دل گفتند: اي مرد مهربان! خداي بزرگ و بخشنده به تو فرزندي صالح و نيك عنايت فرمايد. هم چنان كه ما را خوشحال كردي، خداي رحيم چشم تو را روشن كند.[2]

ادامه »