نمی دانم آیا برای طلاب این تذکر که امر به معروف و نهی از منکر ضرورت دارد درست است یا نه ؛ پس بهتر است بگویم تذکری برای خودم.
اولین کار این است که ما طلبه ها اگر خطایی از یکدیگر دیدیم تذکر بدهیم و سعی کنیم ظرفیتمان را بالا ببریم که اگر خودمان نیز تذکری شنیدیم ناراحت نشویم و چه زیبا فرمودند: مؤمن آیینه مؤمن است
شاعر نیز می گوید:
دریای فراوان نشود تیره به سنگ

آن کس که برنجد ، تنگ آب است هنوز

دیگر این که همیشه آیه «اَلَم یَعلَم بأنَّ الله یَری» را به یاد داشته باشیم و طوری رفتار کنیم که دل امام زمانمان (عج ) را به درد نیاوریم. امر به معروف و نهی از منکر واجب است .
آقای قرائتی فرمودند : در حرم امام رضا علیه السلام نشسته بودم ، بزرگی دست بر شانه ام زد و گفت : پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله وقتی سلمان را می دیدند خوشحال می شدند و حضرت علی علیه السلام هم هر گاه مالک را می دیدند لبخند بر لبانشان نقش می بست ، آیا شما هم به گونه ای شده اید که امام رمان (عج) هم که شما را می بیند لبخند بزند و راضی باشد .

 ما هم به عنوان افرادی که می خواهیم سرباز امام زمانمان باشیم(عج) سعی کنیم خدا و امام علیه السلام را از خود راضی کنیم ،انشاالله

(قسمتی از سخنرانی خانم احمدی از طلاب حوزه علمیه )