می آیی!

در کویر خشک زندگی

لاله می رو یانی

می آیی !

تو ای تمامی من

و بر انتظارت خشکیده ام

قطره می بارانی ….

و من مدتها ست

به باور آمدنت نشسته ام

و تو لطیف تر از نسیم به نگاه شقایق ها…رهایی می پاشی

و ای آقای من…

بگو تا کی در تمنای وصالت به جاده امید دخیل ببندم

و به کلاغ ها آمدنت را بقبولانم

دیر زمانیست

که آمدنت حدیث کهنی است که همیشه تازه است

من در کشاکش باورها و دلشوره ها

به آمدنت منتظرم

(مریم د)