امیر المؤمنین علی علیه السلام می فرمایند :

گویا می بینم فرزندم مهدی در ساعات اول ظهورش سوار

بر مرکب از ناحیه وادی السلام به طرف مسجد سهله - در

حالی که نور پیشانی مرکب سواری اش می درخشد- در

حرکت است این دعا را می خواند :

” اللهم معز کل مؤمن وحید و مذل کل جبار عنید ” ؛

خداوندا تو عزت دهنده هر مؤمن بی یاور و تنها و خار کننده

هر ستمگر و سرکشی هستی .

” فاولیاوه بعزة یتعزون” ؛ بنابراین عزت اولیای الهی از عزت

او سرچشمه می گیرد.

” یا من وضعت له الملک نیر المذله علی اعناقهم فهم من

سطوته خائفون” ؛

ای آفریننده ای که پادشاهان در مقابل قدرت تو خود را خوار

و ذلیل می بینند.

( نینوا و انتظار تأملی نو ،جمعی از محققان مرکز تخصصی مهدویت ، ص 131)