بيدار بودن شب قدر و احياى آن با دعا و نماز و قرآن، مورد سفارش پيامبر و اهل بيت

آن حضرت بوده است و در ميان سه شب، بر شب بيست و سوم تأكيد بيشترى

داشته‏ اند.چنانكه شخصى از پيامبر پرسيد:

منزل ما از مدينه دور است، يك شب را معيّن كن تا به شهر بيايم.

حضرت فرمود: شب بيست و سوم به مدينه داخل شو. «1»

امام صادق عليه السلام در حالى كه بيمار بودند، خواستند كه شب بيست

و سوم ايشان را به مسجد ببرند. «2»

و حضرت زهرا عليها السلام در اين شب، با پاشيدن آب به صورت بچه‏ ها،

مانع خواب آنها مى ‏شدند. «3»

در روايات آمده است كه دهه آخر ماه رمضان، پيامبر بستر خواب خود را

جمع نموده و ده شب را احيا مى ‏داشت. «4»

__________________________________________________
(1). وسائل، ج 3، ص 307.
(2). بحار، ج 95، ص 169.
(3). بحار، ج 94، ص 10.
(4). تفسير مجمع البيان.

منبع : پرتوى از نور، محسن قرائتی ، ص: 392