معناى صحيح انتظار، داراى ابعادى است كه توجه به اين ابعاد،

براى كسى كه مى‌داند در فرهنگ اسلام و شيعه، چه‌قدر به

انتظار اهميت داده شده، بسيار جالب است.

يك بُعد، اين است كه انتظار به معناى قانع نشدن به وضع

موجود است. «انتظار داريم»، يعنى هرچه خير و عملِ خوب

انجام داديم و به وجود آمده، كم و غيركافى است و منتظريم،

تا ظرفيت نيكىِ عالم پُر بشود.

يك بُعد ديگر از ابعاد انتظار، دلگرمى مؤمنين نسبت به آينده

است. انتظار مؤمن، يعنى اين‌كه تفكر الهى - اين انديشه‌ى

روشنى كه وحى بر مردم عرضه كرده است - يك روز سراسر

زندگى بشر را فرا خواهد گرفت. يك بُعد انتظار اين است كه

منتظر، با شوق و اميد حركت بكند.

انتظار، يعنى اميد. انتظار، ابعاد گوناگون ديگرى هم دارد.

( مقام معظم رهبری ۱۳۶۹/۱۲/۱۱)

اللهم عجل لولیک الفرج