جایی نوشته بود :

” الهی ! چه بی حساب می بخشی

و ما چه حسابگرانه تسبیح می گوییم”

واقعا جمله ی قابل تأملی هست

دقت که می کنیم می بینیم حقیقتا چه چیز های باارزشی را

خدا به ما داده و ما بی توجهیم ولی اگر یک روز کار خوبی

انجام دادیم و یا حال عبادت به ما دست داد  ، سریع به فکر

پاداش آن می افتیم، هم پاداش دنیوی می خواهیم و هم اخروی .

شکی نیست که خداوند پاداش می دهد ولی انصافا چند بار بدون

توجه به پاداش خدا را عبادت کردیم و یا تسبیح او را گفته ایم ؟

خدایا! خودت ما را یاری کن  تا برای رضای تو و

بدون حساب همواره تسبیح گویت باشیم .