همیشه برایم این سئوال مطرح بوده که چرا به امام حسین علیه السلام و امام رضا علیه السلام غریب می گوییم در حالی که غربت امام حسن علیه السلام را بیشتر می توان حس کرد ؟

 از کجای این غربت بگویم!

 از همسر بی وفا و خیانت کار ، که  آرامش امام را در خانه گرفته بود و در آخر امام علیه السلام را به شهادت رساند یا  از دیگر زنی که دستور تیر باران بدن مبارکش را داد.

وای بر مردم بی بصیرت زمان و حرف هایشان !!

 از آن قبر بی شمع و چراغش بگویم یا از غفلت عزادارانش .

 چرا ما شیعیان در عزای امام حسن علیه السلام همچون عزای امام حسین علیه السلام بر سر و سینه نمی زنیم ؟ چرا همان گونه که حسینیه می سازیم حسنیه نمی سازیم ؟چرا از امام حسن علیه السلام را در روضه هایمان کمتر یاد می کنیم؟

یا امام حسن !

غربت شما را در شهر مدینه و کنار قبرتان بیشتر می توان حس کرد . امام حسین علیه السلام و امام رضا علیه السلام گنبد و بارگاه باشکوهی دارند و در روز شهادتشان مردم گروه گروه به زیارت ایشان می روند ؛ اما شما……!

در شهر خود در کنار حرم جد بزرگوارتان اما غریب و بدون  زوار، در میان قومی که فضیلت شما رادرک نمی کنند .

یا امام حسن (ع) چگونه غر بتتان را تحمل کنیم؟

آقا دعا کنید!

آقا شما دعا کنید تا با ظهور فرزندتان  همه مان و به خصوص شیعیان چشم انتظار  بتوانیم به راحتی به زیارتتان بیاییم و  برای قبر شریفتان گنبد و بارگاه بسازیم  . بیاییم و برای غم از دست دادن شما بر سر و سینه بکوبیم. بیاییم و برات  بهشت را از شما بگیریم.

اللهم عجل لولیک الفرج