«علی رایة المهدی مکتوب: البیعة لله».

- «بر پرچم حضرت مهدی نوشته شده: البیعة لله».

( البرهان ص 152 ) .

چنانکه قرآن کریم بیعت رسول اکرم صلی الله علیه و آله

را بیعت با خدا تعبیر کرده است (سوره ی فتح، آیه ی 10)

بیعت با آخرین خلیفه و حجت خدا نیز بیعت با خدا به

شمار می آید چنانکه امامصادق علیه السلام در این

رابطه می فرماید:

- «حضرت قائم علیه السلام پشتش را به کعبه تکیه داده

دست مبارکش را دراز می کند و می فرماید: این دست

خداست، از آن خداست و برای خداست. آنگاه آیه ی

شریفه ی «ان الذین یبایعونک انما یبایعون الله» را تلاوت

می فرماید». (بحارالانوار ج 53 ص 8 ) .

منبع : کتاب یاد مهدی علیه السلام ، محمد خادمی شیرازی

تو را غایب، نامیده‌اند، چون «ظاهر» نیستی، نه اینکه «حاضر» نباشی.

«غیبت» به معنای «حاضر نبودن»، تهمت ناروائی است که به تو زده‌اند

و آنان که بر این پندارند، فرق میان «ظهور» و «حضور» را نمی‌دانند،

آمدنت که در انتظار آنیم به معنای «ظهور» است، نه «حضور» و دل

شدگانت که هر صبح و شام تو را می‌خوانند، ظهورت را از خدا

می‌طلبند نه حضورت را، وقتی ظاهر می‌شوی، همه انگشت حیرت

به دندان می‌گزند با تعجب می‌گویند که تو را پیش از این هم دیده‌اند.

و راست می‌گویند، چرا که تو در میان مائی، زیرا امام مائی، جمعه

که از راه می‌رسد، صاحبدلان «دل» از دست می‌دهند و قرار از کف

می‌نهند و قافله دل‌های بی‌قرار روی به قبله می‌کنند و آمدنت را به ا

نتظار می‌نشینند…

و اینک ای قبله هر قافله و ای «شبروان را مشعله» در آستانه آدینه‌ای

دیگر با دلدادگان دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظار را زمزمه می‌کنیم.

منبع : ادبیات مهدویت

روی اصبغ بن نباته عن امیرالمؤمنین علیه السلام قال:

سمعته یقول: یظهر فی آخرالزمان و اقتراب الساعة و هو شرّ الازمنة نسوة کاشفات عاریات متبرجات، من الدین خارجات، و الی الفتن مائلات، و الی الشهواتِ و اللّذّاتِ مسرعات، للمحرماتِ مستحِلّات، و فی جهنم خالدات.

اصبغ بن نباته می گوید: شنیدم که امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:

در آخر الزمان که بدترین زمانهاست در موقعی که روز قیامت نزدیک شود زنانی ظاهر می شوند بدون حجاب، در حالی که زینت های آن ها پیداست در انظار عمومی رفت و آمد می کنند، آن ها از دین خارج می گردند (به احکام دینی پایبند نمی باشند) و به امور فتنه انگیز وارد می شوند و به سوی شهوات و لذت جویی ها روی می آورند، حرام های خدا را حلال می شمارند. اینگونه از زنان در جهنم خواهند ماند.

منبع: منتخب الاثر، ص 426ح 4ط مکتبة الصدر

نزال بن سبرة گويد:

امير المؤمنين علىّ بن أبى طالب عليه السّلام براى ما خطبه خواند و بر خداى تعالى حمد و ثنا گفت و بر محمّد و خاندانش درود فرستاد آنگاه‏ سه بار فرمود:

اى مردم! پيش از آنكه مرا از دست بدهيد از من پرسش كنيد،

آنگاه صعصعة بن صوحان برخاست و گفت:

اى امير المؤمنين! چه وقت دجّال خروج مى‏ كند؟

علىّ عليه السّلام فرمود: بنشين كه خداوند كلامت را شنيد و خواسته تو را دانست به خدا سوگند در اين باب سؤال‏ شونده از سئوال‏ كننده داناتر نيست و ليكن براى آن علامات و نشانه‏ هايى است كه طابق النّعل بالنّعل دنبال يك ديگر بيايد كه اگر خواستى تو را بدان آگاه كنم

و او گفت :آرى اى امير المؤمنين!

و علىّ عليه السّلام فرمود:

آنها چنين است: آنگاه كه مردم نماز را تباه سازند و امانت را ضايع كنند و دروغ را حلال شمارند و رباخوارى كنند و رشوه گيرند و ساختمانهاى استوار بنا كنند و دين را به دنيا بفروشند و سفيهان را به كار گمارند و با زنان مشورت كنند و قطع رحم نمايند و از هوس پيروى كنند و خونريزى را سبك شمارند و بردبارى ضعف و ستمگرى افتخار به شمار آيد و اميران فاجر و وزيران ستمكار و كدخدايان خيانتكار و قاريان فاسق باشند و گواهيهاى دروغ ظاهر گردد و فجور و بهتان و گناه و طغيان علنى شود و قرآنها را زيور كنند و مساجد را بيارايند و مناره‏ ها را بلند سازند و اشرار را احترام كنند و صفوف درهم آيد وقلوب مختلف شود و پيمانها شكسته گردد و موعود نزديك شود و زنان به خاطر حرص بر دنيا در تجارت با شوهرانشان مشاركت كنند و آواز فاسقان بلند شود و آن را استماع كنند و رذل‏ترين مردم رهبر آنها شود و از فاجر به خاطر ترس از شرّش بپرهيزند و دروغگو را تصديق كنند و خائن را امين شمارند و زنان آوازه‏ خوان و تار و طنبور فراهم آورند و آخر اين امّت اوّل آن را لعنت كند و زنان بر زينها سوار شوند و زنان به مردان و مردان به زنان تشبّه كنند و شاهد بدون استشهاد گواهى دهد و ديگرى بى‏آنكه حقّ را بشناسد و تفقّه در دين داشته باشد قضاء ذمّه را گواهى دهد و كار دنيا را بر آخرت ترجيح دهند و پوست ميش را بر دل گرگ بپوشند و دلهايشان بدبوتر از مردار و تلخ‏تر از زهر باشد، در اين وقت سرعت و شتاب كنيد سرعت و شتاب كنيد و بهترين جاها در آن روز بيت المقدس باشد و بر مردم زمانى درآيد كه هر كدامشان آرزو كنند كه از ساكنان آنجا باشند.

(كمال الدين،ترجمه پهلوان، ج‏2، ص: 313)

حضرت فاطمه( علیه السّلام ) می فرمایند:

هرکس عبادت خالصش را به سوی خدا بالا فرستد٬ خداوند برترین مصلحتش

را به سوی او پایین می فرستد.

منبع : بحار الانوار(ج٢ص٢۴٩)

خدایا ! به ما توفیق عبادت با خلوص عنایت فرما

منتــظرانــی کــ ه اهـل ِ جـهاد و شهـادت ومـبارزه نیستـند،

خـواستـ ه یا ناخـواستـ ه،

منتـظر ِ امام ِ غائبــند،

نـ ه امام ِ قائــم (!!)

مطلــوب اینـان غائبـــ ِ آل محــمد (ص) اسـت،

نــ ه قائـم ِ آل محـمد (ص)….!!

……آیتــــ اللّـ ه جـوادی آملـی…..