دلا ! غافل ز سبحانی، چه حاصل ؟
مطیع نفس و شیطانی، چه حاصل ؟
بُود قدر تو افزون از ملائک
تو قدر خود نمی دانی ،چه حاصل ؟
***
خداوندا ! به فریاد دلم رس
تو یار بی کسان،مه مانده بی کس
همه گویند طاهر کس ندارد
خدا یار منه،چه حاجت کس
بابا طاهر
قال رسول الله صلی الله علیه وآله :
لِکلِّ شَیءٍجَوازٌ وجَوازُ الصِّراطِ حُبُّ عَلیِّ بن ابی طالب
برای (عبور از) هر چیزی ،جوازی لازم است و جواز گذشتن از «صراط»، محبت وعشق به علی بن ابی طالب است. (بحارالانوار ،ج39 ،ص202 )
به لب رسیده مرا جان چرا نمی آیی؟
رسیده عمر به پایان چرا نمی آیی؟
سیاه چون شب تار است روز یارانت
کجایی ای مه تابان چرا نمی آیی؟
شدست جمع بدن ها و دل ز هم دور است
میان جمع پریشان چرا نمی آیی؟
امید ماست که این مشکلات جانفرسا
شود به دست تو آسان چرا نمی آیی؟
ز پا فکنده مرا درد هجرت ای دلبر
بس است این همه هجران چرا نمی آیی؟
دوای درد فراقم به جز وصالت نیست
تویی مرا همه درمان چرا نمی آیی؟
کلام حق شده مهجور در میان بشر
تو ای مفسّر قرآن چرا نمی آیی؟
ببین که در همه عالم به دوستدارانت
شود چه ظلم فراوان چرا نمی آیی؟
برای آن که بدانند صاحبی داریم
یگانه صاحب دوران چرا نمی آیی؟
بیا که عاشق محزون ز دوریت دارد
مدام دیده گریان چرا نمی آیی؟
«محزون یزدی»
باز هم تکرار مکر عام و خاص
یک علی با بی نهایت عمروعاص
یک علی مظلوم چون جد خویش
ظلم ها یی دیده اندر حد خویش
کیستند این عمروعاصان شقی؟
کفر کیشان به ظا هر متقی
ای خداوندان ملک عافیت
والیان مسند اشرافیت
من یقین دارم مسلمان نیستند
چون ولی را تحت فرمان نیستند
من در این آشفته بازار شما
پرده بر می دارم از کار شما
این نماز و روزه و حج و زکات
بی ولایت چیست غیر از منکرات ؟
جز ولایت وادی ایمن کجاست؟
ایمنی از شر اهریمن کجاست؟
بر ولای مرتضی ایمن شوید!
کز عذاب قهر حق ایمن شوید!
گفت احمد با علی بیعت کنید
یا که در دین خدا بدعت کنید؟!
بر ولای مرتضی کافر شدید؟
یا که از مولا مسلمان تر شدید؟
ازچه رو چون کوفیان بی ولی
خرده می گیرید بر کار علی؟
یا علی امشب تنور آماده کن!
امتت را امتحانی ساده کن!
تا شود معلوم خاص الخاص کیست
در دل دریای خون غواص کیست.
(محمد رضا آقاسی)
قال عَلی علیه السلام : ألا وَ إنَّ مَن أدرَکَها مِنَّا یَسری فِیها بِسِراجٍ مُنِیرٍ، وَ یَحذو فِیها عَلَی مِثالِ الصَّالِحِینَ، لِیَحُلَّ فِیها رِبقاً، وَ یُعتِقَ فِیها رِقّاً، وَ یَصدَعَ شَعبَاً، وَ یَشعَبَ صَدعاً. فِی سُترَهٍ عَنِ النََّاسَ لا یُبصِرُ القائِفُ أثَرَهُ وَ لَو تابَعَ نَظَرَهُ. ثُمَّ لَیُشحَذَنَّ فِیها قَومٌ شَحذَ القَینِ النَّصلَ. تُجلَی بِالتَّنزِیلِ أبصارُهُم، وَیُرمَی بِالتَّفسِیرِ فِی مَسامِعِهِم، وَ یُغبَقُونَ کَأسَ الحِکمَهِ بَعدَ الصَّبوحِ.
امام علی علیه السلام فرمودند : بدانید آن کس از ما (حضرت مهدی«عج») که فتنه های آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام می نهد، و بر همان روش و سیره پیامبر (ص) و امامان (ع) رفتار می کند تا گره ها را بگشاید، بردگان و ملت های اسیر را آزاد سازد. جمعیّت های گمراه و ستمگر را پراکنده و حق جویان پراکنده را جمع آوری می کند. (حضرت مهدی «عج ») سال های طولانی در پنهانی از مردم به سر می برد، آن چنان که اثر شناسان، اثر مقدمش را نمی شناسند، گر چه در یافتن اثر و نشانه ها تلاش فراوان کنند. سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه ها آماده می گردند، و چونان شمشیرها صیقل می خورند. دیده هاشان با قرآن روشنایی گیرد، و در گوش هاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبحگاهان و شامگاهان جام های حکمت سر می کشند.
(نهج البلاغه ، ترجمه محمد دشتی ، خطبه 150 )
قَالَ عَلی علیه السلام : أیُها النَّاسُ ،اِیَّاکُم و تَعَلُّمَ النُّجومِ ،اِلَّا ما یُهتَدَی بِهِ فِی بَرٍّ اَو بَحرٍ ،فَانَّها تَدعُو الَی الکَهانَهِ، وَالمُنَجِّمُ کالکاهِنِ، وَالکاهِنُ کالسَّاحِرِ، وَالسَّاحِرُ کالکافِرِ، وَالکافِرُ فِی النَّارِ، سِیروا عَلَی اسمِ اللهِ.
امام علیعلیه السلام : ای مردم! از فراگرفتن علم ستاره شناسی (برای پیش بینی های دروغین ) بپرهیزید، جز آن مقدار از علم نجوم که در دریانوردی و صحرانوردی به آن نیاز دارید؛ چه این که، ستاره شناسی شما را به غیب گویی، و غیب گویی به جادوگری می کشاند، و ستاره شناس چون غیب گو، و غیب گو چون جادوگر، و جادوگر چون کافر، وکافر در آتش جهنم است.با نام خدا حرکت کنید. (نهج البلاغه ، ترجمه محمد دشتی ، 1390 ،خطبه 79 ،ص 90 )