شهید عباس آورچه:

کاری بکنید که عاقبتتان به خیر باشد، چون که چند سالی در این دنیا بیش نیستید. اگر اعمالتان خوب بود عاقبتتان هم خوب خواهد بود ولی اگر همیشه به فکر پول و مال دنیا باشید و قیامت را فراموش کنید بدانید که عاقبت بدی خواهید داشت بترسید از عذاب خدا ، که عاقبت خداوند ،الیم است.

شهید محمد باقر موهبتی:

از یاد خدا غافل نباشید و همیشه ی اوقات بعد از فریضه نماز،  برای سلامتی امام . پیروزی اسلام بر کفر دعا کنید و حوایج دنیا و آخرت خود را از خدا خواسته و بر رضای او شاکر باشید.

زهرا در جوانی از دنیا رفته است. ولی خوشبختانه یک خطابه مفصل بسیار طولانی (در حدود یک ساعت) از ایشان در سن ۱۸ سالگی باقی مانده که این را تنها شیعه روایت نمی کند، بغدادی در قرن سوم این خطابه را نقل کرده است.

همین یک خطابه کافی است که نشان بدهد زن مسلمان در عین این که حریم خودش را با مرد حفظ می کند و خودش را به اصطلاح برای ارائه به مردان درست نمی کند، معلوماتش چقدر است؟ ورود در اجتماع تا چه حد است. خطبه حضرت زهرا توحید دارد در سطح توحید نهج البلاغه، یعنی در سطحی که دست فلاسفه به آن نمی رسد.

وقتی که درباره ذات حق و صفات حق صحبت می کند، گویی در سطح بزرگ ترین فیلسوفان جهان است. از بوعلی سینا ساخته نیست که این طور خطابه بخواند یک دفعه وارد فلسفه احکام می شود؛ خدا نماز را به این خاطر واجب کرد، روزه، حج، امر به معروف و نهی از منکر را برای این دلیل واجب کرد، زکات را برای این واجب کرد و… بعد شروع می کند به ارزیابی قوم عرب قبل از اسلام و تحولی که اسلام در این قوم به وجود آورد که شما مردم عرب چنین وچنان بودید.

وضع زندگی مادی و معنوی آن ها قبل از اسلام را بررسی می کند و آن چه را به وسیله پیغمبر از نظر زندگی مادی و معنوی به آن ها ارزانی شده بود، گوشزد می کند. بعد در مقام استدلال و محاجه برمی آید.

او در مسجد مدینه در حضور هزاران نفر خطبه می خواند اما نمی رود بالای منبر که العیاذ بالله خودنمایی بکند. سنت پیغمبر این بوده که زن ها جدا می نشستند و مردها جدا، پرده ای بلند میان آن ها کشیده می شد.

زهرای اطهر(س) از پشت پرده تمام سخنان خودش را گفت و زن و مرد مجلس را منقلب کرد. این معنای آن است که ذکر کردیم: هم شخصیت دارد و هم عفاف، هم پاکی دارد و هم حریم، هیچ وقت خودش را جلوی چشم های گرسنه مردان قرار نمی دهد، اما یک موجود دست و پا چلفتی نیست که چیزی سرش نشود و از هیچ چیز خبر نداشته باشد.

(حماسه حسینی ج۱ ص ۲۲۳)

به فرموده آیت الله بهجت (ره )

بکاء بر مصائب اهل بیت علیهم السلام و به خصوص حضرت سید الشهدا علیه السلام شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که مستحبی افضل آن نیست.

«البکاء من خشیة الله ؛ گریه از ترس خداوند » آن هم همین جور است ، شاید افضل از آن نباشد .

برگرفته از کتاب گوهر های حکیمانه نوشته مهدی عاصمی

یه وقت هایی تو زندگی فکر می کنیم مشکل ما بزرگترین مشکله. خیلی تحمل اون ها برامون سخته ، فکر می کنیم هرگز مشکلات ما تمام نمی شه . ولی به گفته قدیمی ها خداوند مشکلات انسان ها را از غربال رد کرده وهمه به یک اندازه است فقط رنگ آن ها فرق می کنه. هر کسی تو زندگی مشکل خاص خودش را داره ، یکی پول نداره ، یکی مریضه ، یکی بچه نداره و… ولی باید مواظب باشیم گاهی بعضی مشکلات ، امتحان الهی است و گاهی نتیجه بعضی سهل انگاری های خودمون و گاهی هم برای این که به چیز بزرگتری برسیم باید مراحلی را طی کنیم که لازمه آن عبور از راه های سخته ، مثل این که بخواهیم به قله کوه برسیم باید سختی های راه را تحمل کنیم و از مسیر پر پیچ و خم عبور کنیم .

یه روز حاج آقا قرائتی در سخنرانی برنامه سمت خدا گفتند :اگه مشکلات انسان ها را توی یک میدان بریزند و به همه گفته بشه که هر کس باید یه مشکل را برداره مطمئناً هر کسی مشکل خودش را برمی داره چون خداوند ظرفیت تحمل اون مشکل را بهش داده .

خدایا به ما کمک کن که راحت با مشکلات زندگی کنار بیاییم و هرگز حرفی را نزنیم که ناشکری به حساب بیاید.

خدایا خودت کمکمان کن!