امام سجاد  عليه السّلام  مى‏ فرمايد:

شب عاشورا امام حسين- عليه السّلام- ايستاد و رو به يارانش نمود و فرمود: اينها قصد كشتن مرا دارند نه شما را. اگر مرا بكشند با شما كارى ندارند. پس شما آزاديد كه برويد و خودتان را نجات بدهيد؛ چون اگر بمانيد فردا همگى كشته خواهيد شد.

اصحاب عرضه داشتند: ما تو را تنها نمى‏ گذاريم و زندگى بعد از تو ارزشى ندارد.

حضرت فرمود: همه شما به شهادت مى‏ رسيد و يك نفر هم باقى نمى‏ ماند.

و همان گونه شد كه امام فرموده بود.

منبع :  جلوه ‏هاى اعجاز معصومين عليهم السلام، سعيد بن هبة الله‏قطب الدين راوندى، ص  20

پاسخ یاران امام حسین علیه السلام به ایشان بیانگر این است که انسان هایی که خواهان زندگی عاشورایی هستند همیشه و در همه حال فدایی مولا و مقتوای خود هستند و در این راه از نثار جان خود هم مضایقه نمی کنند . و این است زندگی عاشورایی …

و عنه صلّى اللَّه عليه و آله انّه قال:

«في مرض موته ايّها النّاس ايّما عبد من امّتى اصيب بمصيبة بعدى فليتعزّ بمصيبته بى عن المصيبة الّتى تصيبه بغيرى فانّ احدا من امّتى لن يصاب بمصيبته بعدى اشدّ عليه من مصيبتى.»

از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله به هنگام مرگ روايت شده است كه فرمود:

اى مردم! بر هر يك از امتان من بعد از من مصيبتى رسيد خودش را به مصيبت فقدان من دلدارى دهد زيرا انسان هر گاه مصيبت بزرگ برايش رخ دهد مصيبت‏هاى كوچك را فراموش مى‏ كند و هر وقت مصيبت فقدان و فراق پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله را به ياد آورد تمام مصيبت‏ها ديگر را فراموش مى‏ کند زيرا فقدان پيغمبر از بزرگ‏ترين مصيبت‏ها است. لذا پيغمبر اسلام فرمود:

بر هيچ يك از امّتان من بعد از من مصيبتى وارد نمى ‏آيد كه از مصيبت فقدان من بزرگ‏تر باشد.

منبع :  آرام بخش دل داغديدگان ( ترجمه مسكن الفؤاد)،نوشته شهید ثانی ، ص 282

و عن ابى عبد اللَّه جعفر بن محمّد الصّادق عليه السّلام عن ابيه عن جدّه قال: «لمّا توفّي رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله جاء جبرئيل عليه السّلام و النّبىّ مسجّى و في البيت علىّ و فاطمة و الحسن و الحسين عليه السّلام فقال: السّلام عليكم يا اهل بيت النّبوّة «كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ القيمة» الآية.

الا انّ في اللَّه عزّ و جلّ عزاء من كلّ مصيبة و خلفا من كلّ هالك و دركا لما فات فباللَّه عزّ و جلّ فثقوا و ايّاه فارجوا فانّ المصاب من حرم الثواب هذا آخر وطى في الدّنيا. .

امام صادق عليه السّلام فرمود:

«وقتى رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله رحلت كرد، جبرئيل عليه السّلام در حالى كه روى بدن شريف پيامبر پارچه ‏اى بود نازل شد و در خانه كسى جز على و فاطمه و حسن و حسين عليه السّلام نبود، جبرئيل به ايشان سلام كرد و گفت:

السّلام عليكم يا اهل بيت النّبوّة؛ سلام بر شما اى خاندان رسالت.

و اين آيه شريفه را تلاوت كرد:
كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ‏الْقِيامَةِ ؛ خداوند هر مصيبتى به كسى وارد كند در برابر آن تسليت و دلدارى به مصيبت زده مى‏ دهد،

(يعنى اگر چه مصيبت فراغ پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله براى شما از اعظم مصيبت‏ها است ولى خدا به شما آن چنان صبر و تحمل عطا مى‏ كند كه بتوانيد اين مصيبت عظمى را تحمل كنيد) و هر چه از دست انسان برود خداوند تدارك و جبران مى ‏نمايد.

پس فقط به خداوند عزّ و جلّ اعتماد كيند و به او اميدوار باشيد، زيرا مصيبت ديده حقيقى كسى است كه بر اثر جزع و فزع و بى‏تابى از ثواب و پاداش مصيبت محروم گردد.

منبع :  آرام بخش دل داغديدگان ( ترجمه مسكن الفؤاد)،نوشته شهید ثانی ،  ص 278

امام صادق عليه السّلام مى‏ فرمود:

جبرئيل نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم آمد و او را [ميان زندگى مرفّه

و تنگ‏] مخيّر ساخت و به او اشاره كرد كه تواضع در پيش گيرد، و جبرئيل براى

پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم خيرخواه بود. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم

براى تواضع نزد خدا همچون بنده ‏اى طعام مى ‏خورد و همچون بنده مى ‏نشست.

جبرئيل به هنگام رحلت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم كليدهاى همه گنج هاى

جهان را نزد ايشان آورد و گفت: اينها كليدهاى گنج هاى جهان است كه پروردگار

برايت فرستاده است تا هر آنچه زمين بر خود حمل‏ مى ‏كند از آن تو باشد بى‏ آنكه

چيزى از مقامت بكاهد.

پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود:يار مهربان فرازمند ما را بس.

منبع : بهشت كافى / ترجمه روضه كافى،نوشته محمد بن یعقوب کلینی ،  ص 172