شاید بارها شنیده باشید که عده ای از مردم می گویند چرا رأی بدهیم ؟

وقتی ما با هزار امید یکی را انتخاب می کنیم و بعد به حرف هایش عمل نمی کند چه فایده ای دارد ؟

اینقدر ما بررسی می کنیم ولی باز بعد از مدتی منتخب ما کاری را انجام می دهند که برای ما باور کردنی نیست !!!

چرا رأی بدهیم ؟

چه ضمانتی است که منتخب ما تغییر رفتار ندهد؟

این جملات را در این روز ها فراوان می شنویم و البته ما هر کدام سعی می کنیم به گونه ای پاسخ دهیم .

اگر کمی فکر کنیم حرفشان هم زیاد بی راه نیست !!!

اما امروز یک سخنران جواب زیبایی به این سئوال داد.

او در جواب به این سئوال گفت :  به فرموده امام خمینی (ره) میزان برای ما حال فعلی افراد است.

ما باید به وظیفه خودمان عمل کنیم  درانحرافات احتمالی بعدی ما مقصر نیستیم .

کسی که انتخاب شد و به وظیفه خود عمل نکرد در روز قیامت در پیشگاه خدای تبارک و تعالی  مسئول است .

ما به وظیفه خود عمل می کنیم و سعی می کنیم اصلح را بشناسیم و به او رأی دهیم .

انشاالله که منتخب ما در مسیر خود درست حرکت خواهد کرد و به بی راهه نمی رود.

امروز به یک جلسه بصیرتی دعوت شدم ، متأسفانه نام سخنران جلسه را نمی دانم ولی یک روحانی با اطلاعات سیاسی زیاد سخنران جلسه بودند . ایشان بعد از بیان نکات مهمی در مورد انتخابات به 5 نکته مهم برای انتخاب رئیس جمهور اصلح اشاره کردند که البته خودشان آن را 5 نسبت مهم می خواند. ایشان گفتند که ما شخصی را می خواهیم که :

1-نسبت به احکام اسلام تعبد و بندگی داشته باشد . 

برای ریاست جمهوری ما اسلام شناس و کارشناس اسلامی نمی خواهیم ما کسی را می خواهیم که تعبد و تقید به اسلام داشته باشد.

2- نسبت به ولایت فقیه تبعیت خود را نشان داده باشد .

حداقل کارهای ده سال اخیرش را پیگیری کنیم و ببینیم مخالفت با ولایت فقیه نداشته باشد .

3- نسبت به مردم باور کند که خدمتگزار ملت است

نه این که به دنبال اطرافیانش بیفتد و در مسیر رسیدن آن ها به اهدافشان تلاش کند .

4- نسبت به دشمن مقاوم باشد و این نکته بسیار  مهم است .

5- نسبت به مسئولیت ریاست جمهوری قدرت و توانایی لازم را داشته باشد .

انشاالله با در نظر گرفتن این نکات بتوانیم رئیس جمهوری اصلح را انتخاب کنیم تا خدا و امام زمان (عج ) و نائب ایشان از ما راضی باشند .

خیلی مهم است که در زندگی کارهایمان را برای رضای خدا انجام دهیم نه برای دنیا و مال دنیا .

از حاج آقای قرائتی شنیدم که می گفتند : گاهی وقت ها یک طلبه به جلسه تفسیر قرآن می رود و تفسیر قرآن می گوید برای رسیدن به مال دنیا .

و یک آشپز برای همین طلبه سوپی درست می کند به قصد این که آن طلبه برای خدا دارد تفسیر می گوید.

آشپز از نیت طلبه آگاه نیست و برای خدا و ترویج قرآن آشپزی می کند .

چه بسا این آشپز از میان عدس هایی که تمیز می کند تا برای طلبه سوپ درست کند به بهشت رود و آن طلبه از میان آیات قرآن به جهنم رود ، چون کارش الهی نبوده .

این قدر در زندگی دنیایی فکر نکنیم ، به کارهایمان رنگ الهی بدهیم .

هر کاری که برای دنیا باشد در همین دنیا می ماند .

دنیا هرگز به کام ما نمی ماند ، بیایید برای آخرتمان کاری کنیم .

رهبرا ! همه تلاشمان را می کنیم تااصلح را بشناسیم .

رهبرا ! همه تلاشمان را می کنیم که کسانی سر کار بیایند که مصداق “ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا” باشند.

رهبرا ! همه تلاشمان را می کنیم تا دنیا بفهمد ما تا آخرین نفس در خط ولایت فقیه خواهیم ماند.

رهسپاریم با ولایت تا شهادت

یه وقتایی مامانم بهم می گفت : قدیما می گفتن روزی شخصی را به خاطر یه خطا سنگسار کرده بودند ، همه مردم شهر اومدند و به این شخص سنگ زدند اما فرد خطاکار اصلاً ناله نمی کرد ، تا این که یکی اومد وبرگ گلی رو به سمتش فوت کرد ،برگ گل به بدن شخص سنکسار شده خورد و ناله اون هوا رفت ، گریه می کرد و از درد می نالید .

مردم بهش گفتن: ما به تو سنگ زدیم و ناله و فریاد نکردی حالا از برخورد یه برگ گل ناله می کنی ؟

با گریه جواب داد : آخه این برگ گل رو دوستم به طرفم پرتاب کرد ، درد این بیشتر بود.

حالا منم به همین نتیجه رسیدم . گاهی وقتا تو زندگی حرفی رو از مردم می شنویم ولی زیاد ناراحت نمی شیم اما وقتی همون حرف رو یه دوست یا یه فامیل نزدیک بهمون می زنه از دردنمی دونیم چی کار کنیم ؟

هر چی خودمون رو آروم می کنیم باز هم نمی شه ! نمی تونیم راحت از کنارش رد بشیم .

با خودمون می گیم :آخه از اون توقع نداشتم !!

ولی این  نیز بگذرد!!!!

 مهم اینه که متوجه بشیم و مواظب رفتارمون با همه به ویژه نزدیکانمون باشیم .

مواظب باشیم تو زندگی افرادی که خیلی بهمون نزدیکن نرنجونیم!!!

خدایا کمکمون کن تا بتونیم زبونمون رو کنترل کنیم و حرفی رو نزنیم که دل دوستی شکسته بشه .

همیشه یادمون باشه که میگن :

تا توانی دلی به دست آور

دل شکستن هنر نمی باشد

حجاب همانند پوست میوه است  تا میوه ای پوست بر تن دارد ، مدت های زیادی دوام خواهد داشت ولی اگر پوست میوه ای گرفته شود ، بیش از دقایقی دوام نخواهد داشت و حتی بی احترامی به مهمان است که قبلاً میوه ای را پوست بکنند بعد در مقابل مهمان بگذارند .

حجاب همانند پوست میوه است که حافظ سلامت و تازگی میوه است و تا زمانی که زن ها این حجاب و عفت را دارند ، از طراوت و زیبایی و تازگی و سلامت بهره مندند ولی برداشتن حجاب همان و از بین رفتن سلامت و زیبایی هم همان .

(شبیخون فرهنگی ، سید محمد تقی طباطبایی بافقی ، ص141 )