یاد مرگ غفلت را می برد
امام محمد باقر علیه السلام فرمودند :
رسول خدا فرمود : مرگ ! مرگ! ( یعنی بر حذر باشید ،
یا این که یاد کنید مرگ را ) و چاره ای از مرگ نیست .
مرگ آمد با آن چه در اوست ، آمد با روح و راحت و رجوع
با برکت به سوی بوستان بلند مرتبه از برای اهل آخرت ،
آنان که کوشش شان برای حیات ابدی و جهان پس از
مرگ بوده و میل و آرزو و خواسته هاشان سرای آخرت بوده
و آمد مرگ با آن چه در آن است با شقاوت و ندامت و حسرت
و با رجوع زیان آور به سوی آتش سوزان برای اهل دنیا آنان
که کوشش شان برای آن بود و میل و آرزوشان در همان بود .
و فرمود : هر گاه لازم و ثابت شود ولایت خداوند و سعادتمندی
برای کسی ، مرگ جلوی دو چشم او و آرزو های دنیویه پشت
سر او جای می گیرد ( یعنی نشانه ی کسی که در ولایت خداوند
و سعادتمند شده آن است که مرگ را فراموش نمی کند و بر
عمرش تکیه ندارد و به شهوات نفسانیه التفاوت و رغبت ندارد )
و هر گاه ولایت شیطان و شقاوتمندی برای کسی لازم شود ،
آرزوی دنیویه جلوی چشمش و مرگ پشت سرش جای می کیرد .
( یعنی مرگ را نمی بیند و یاد نمی کند و جز رسیدن به
خواسته های نفسانس و اموری که راجع به حیات دنیوی
است خواسته ای ندارد.
امام باقر علیه السلام فرمودند : و از رسول خدا صلی الله و علیه
و آله پرسش شد کدام یک از مؤمنین زیرک تر و دانا تر است ؟
فرمود : ان که بیش از همه یاد مرگ کند و بیش از همه تدارک
سفر آخرت می نماید .
( قلب سلیم ، آیت الله عبدالحسین دستغیب ، ص 354 )