آیت الله سید علی آقا قاضی در یکی از نامه هایش
چنین مرقوم فرمودند:
« …. و تمام طرق …. توسل به ائمه أطهار(ع) و توجه
تام به مبدأ است. چون که صد آمد، نود هم پیش ما است.
با دراویش و طریق آنها کاری نداریم. طریقه، طریقه علما
و فقها است، با صدق و صفا. »
چگونه عمر طولانى حضرت مهدى علیه السلام را بپذیریم؟
در آیهى 259 سورهى بقره مىخوانیم: شخصى (به گفتهى روایات
و تفاسیر نام این شخص عزیر بود) از كنار یك آبادى عبور كرد در
حالى كه دیوارهاى آن بر روى سقفهایش فرو ریخته بود (كه
نشانه طولانى بودن زمان تخریب آن بود و طبیعى است كه بر
سر ساكنان آن چه آمده است او با خود)
گفت: خداوند، چگونه آنها را پس از مرگ زنده مىكند؟
خداوند همانجا صد سال جان او را گرفت و سپس زنده كرد و
به او گفت: چقدر درنگ كردى؟
گفت: یك روز یا بخشى از یك روز!
خداوند فرمود: (نه) بلكه صد سال است كه در اینجا ماندهاى.
به غذا و نوشیدنى خود (كه همراه داشتى) نگاه كن (كه با
گذشت سالها) تغییر نكرده است. به الاغ خود نگاه كن كه هیچ
اثرى از آن باقى نمانده است. ما زنده شدن تو را نشانه و
حجتى براى مردم قرار مىدهیم. اكنون به استخوانهاى الاغ
مرده خود بنگر (و ببین) كه چگونه آنها را به هم پیوند مىدهیم
و بر آنها گوشت مىپوشانیم وزندگى دو باره به آن مىدهیم.
بنابر این غذا و نوشیدنى به مدت صد سال تغییر نكرد در حالى
كه بطور طبیعى باید پس از چند روزى فاسد مىشد. صد سال،
5200 هفته است و خداوند غذایى كه باید در یك هفته، سالم
بماند، 5200 برابر عمر طبیعىاش، سالم نگاه داشت. اكنون به
سراغ عمر امام زمان علیه السلام مىرویم كه هنوز حتى به
حد 20 برابر عمر طبیعى نرسیده است. بنابراین نه دلیل عقلى
بر تعیین عمر داریم و نه عمر طولانى، چیز محالى است.
از طرفى تعجب ما از طولانى بودن عمر به خاطر مقایسه آن با
خودمان و قدرت محدود خودمان است، نمونههاى دیگرى نیز
در طبیعت وجود داشته است، از جمله:
مدت رسالت حضرت نوح علیه السلام 950 سال؛ داستان اصحاب
كهف و خواب چند صد ساله آنها؛ عمر چندین هزار ساله نوعى
ماهى و برخى درختان؛ آرى خداوندى كه به استخوان قدرت
شنیدن و به پیه چشم، قدرت دیدن مىدهد، مىتواند عمر
انسان را طولانى كند.
( پرسش و پاسخهاى قرآنى، محسن قرائتی ،ج2، ص 54)
شهید عباس شعیبی نیز در وصیت‌نامه‌اش گفته است:
«تو را سفارش می‌کنم که حجابت را و دیگر رسالت‌های
زینبی (س) را فراموش نکنی و جنگ تو مبارزه با بی‌بند
و باری‌ها و بی‌حجابی‌ها و خلاصه نبرد با خودفروختگان
داخلی است. این وظیفه شما و همه پیروان زینب (س)
است»
چگونه مردم را به عبادت و اطاعت خدا دعوت كنيم؟
ريشه سستى كردن در بندگى خدا، سستى در محبّت
خداوند است. انسان هركس را كه بيشتر دوست بدارد،
هديه گرانترى برايش مىخرد و مسافت بيشترى را به
استقبالش مىرود، پذيرايى بهترى از او مىكند و در برابر
توهين به او عكس العمل شديدترى نشان مىدهد.
قرآن مىفرمايد: نشانهى محبت خدا، پيروى از اولياى
خداست: «ان كنتم تحبّون اللّه فاتّبعونى»
آرى؛ راه دعوت به نماز و ساير عبادات، تقويت باور مهر و
محبّت خدا و عشق و محبّت به خدا، در سايهى ياد الطاف
اوست.
آيات بسيارى كه نعمتهاى خدا را بيان مىكند، براى آن
است كه شناخت و محبت خدا را در انسان بيشتر كند و
اين رمز كشش انسان به سوى اطاعت و بندگى خداوند
است.
(پرسش و پاسخهاى قرآنى، محسن قرائتی ،ج2، ص: 20)
اگر می خواهید در زندگی موفق باشید و از آن لذت ببرید
به پدر و مادرتان نیکی کنید ، خصوصا به مادر ، دست او
را ببوسید ، دل او را به دست آورید و بدانید اگر آن ها از
تو راضی باشند ، خدا هم از تو راضی خواهد بود و اگر
خدایی نکرده آنها را از خود برنجانی خداوند را از خود
ناخشنود کرده ای.
( آداب الطلاب ، شاکر برخوردار فرید ، ص 488)
شهید احمد عظیمی‌جوزانی:
«از تمامی خواهرانم می‌خواهم که حجاب، این لباس رزم،
را حافظ باشند. می‌خواهم هر زمان که آنها را می‌بینم
به وجودشان افتخار کنم، و می‌خواهم زمانی که آنها را
می‌بینم، آن چنان پوشیده ظاهر و باطن باشند که باعث
خشم دشمن و خوشحالی دوستان شوند، و البته این‌ها
همه باید برای خدا باشد.»