حدیثی زیبا در مورد ثواب روزه ماه شعبان
ابن عباس روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم در حالى كه يارانش از فضيلت ماه شعبان سخن مى گفتند فرمود: ماه شريفى است، و آن ماه من است، و فرشتگانى كه حامل عرشند آن را بزرگ مى دارند و حقّش را مى شناسند، و آن ماهى است كه در آن روزي هاى مؤمنان به خاطر ماه رمضان افزون مى شوند، و بهشت، زينت و آراسته مى گردد، و به اين جهت نامش را شعبان گذاشتند كه روزيهاى مؤمنان در آن تقسيم مى شود، و آن، ماه عمل است، و در آن هر حسنهاى هفتاد برابر مى شود، و سيئه (از نامه اعمال) پاك و گناهان آمرزيده مى گردد، و عمل نيك، مورد قبول قرار مى گيرد.
پروردگار با عظمت در آن ماه به بندگانش مباهات مى كند و از عرش خويش به روزه داران و عبادت كنندگان خود نظرى مى افكند، و در برابر حاملان عرش خود به آنها مباهات مى كند.
در اين هنگام، حضرت علىّ بن ابى طالب عليه السّلام از جا برخاست و عرض كرد: پدر و مادرم بفدايت اى رسول خدا! فضايل اين ماه را بيشتر بيان كنيد، تا ميل به روزه گرفتن و عبادت كردن در اين ماه، در ما افزون شود، و به تهجّد و شب زنده دارى بپردازيم.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: هر كس روز اول ماه شعبان را روزه بگيرد خداوند براى او هفتاد حسنه مى نويسد، و هر حسنه اى برابر با (ثواب) يك سال عبادت است.
و هر كس دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، گناهانى كه باعث نابودى اويند، آمرزيده مى شوند.
و هر كس سه روز در ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه در بهشت از درّ و ياقوت براى او بالا برده خواهد شد.
و هر كس چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، در روزى او گشايش حاصل مى شود.
و هر كس پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند محبّت او را در دلهاى مردم قرار مى دهد.
و هر كس شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور مى سازد.
و هر كس هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابليس و دستيارانش و وسوسه ها و اشارات وسوسه انگيز وى در امان مى ماند.
و هر كس هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد از دنيا رحلت نمى كند مگر آنكه از آب حوضهاى قدس سيراب شود.
و هر كس نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد منكر و نكير به هنگام سؤال، با وى مهربان و با عطوفت خواهند بود.
و هر كس ده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند قبر او را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع وسعت مى دهد.
و هر كس يازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، يازده مناره از نور بر فراز قبرش نصب مى شود.
و هر كس دوازده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار فرشته هر روز او را در قبرش زيارت مى كنند تا زمانى كه در صور بدمند.
و هر كس سيزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان هفت آسمان براى او طلب آمرزش مى كنند.
و هر كس چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد به چهار پايان و درندگان حتّى ماهيان درياها الهام مى شود كه براى او طلب آمرزش كنند.
و هر كس پانزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، پروردگار عزيز و مقتدر او را مورد خطاب قرار مى دهد كه: به عزّتم قسم كه تو را در آتش نمى سوزانم.
و هر كس شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درياى آتش براى او خاموش مى شود.
و هر كس هفده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، تمام درهاى آتش به روى او بسته خواهد شد.
و هر كس هجده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (در آخرت) تمام درهاى بهشت به روى او باز مى گردد.
و هر كس نوزده روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار قصر از درّ و ياقوت در بهشت به وى عطا مى شود.
و هر كس بيست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار از حوريان بهشتى را به همسرى او درآورند.
و هر كس بيست و يك روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، فرشتگان به وى خوش آمد مى گويند و بالهاى خويش را بر بدن او مى سايند.
و هر كس بيست و دو روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، هفتاد هزار جامه از سندس و استبرق بر او مى پوشانند.
و هر كس بيست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به هنگام بيرون آمدن از قبر، مركبى از نور براى او آماده مى كنند، و او بر آن مركب نور سوار مى شود و بسوى بهشت به پرواز در مى آيد.
و هر كس بيست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، اختيار شفاعت هفتاد هزار نفر از اهل توحيد به او كرامت مى شود.
و هر كس بيست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، امان بيزارى از نفاق به او داده مى شود.
و هر كس بيست و شش روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند جواز عبور از صراط را به او عنايت مى فرمايد.
و هر كس بيست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، خداوند برات رهائى او را از آتش جهنّم صادر مى كند.
و هر كس بيست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، چهره اى نورانى و شاد پيدا مى كند.
و هر كس بيست و نه روز از ماه شعبان را روزه بگيرد، (مقام و منزلت ناشى از) خشنودى پروردگار بزرگ را كه بزرگترين پاداشهاست به دست مى آورد.
و هر كس سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئيل او را از پيشگاه عرش مورد خطاب قرار مى دهد كه: اى مرد! عمل خود را از سر گير، و از نو شروع به كار كن، زيرا گناهان گذشته تو همه آمرزيده شد، و اين گفته پروردگار عالميان است كه: اگر گناهان تو به شماره ستارگان آسمان و قطره هاى باران و برگهاى درختان و به تعداد شنهاى بيابان و به شماره روزهاى دنيا باشد، من همه آنها را آمرزيدم، و انجام اين كار در ازاى روزه دارى تو در ماه شعبان از براى خداوند گران نيست.
ابن عبّاس مى گويد كه: اين ثواب روزه دارى در ماه شعبان است.
منبع :پاداش نيكيها و كيفر گناهان / ترجمه ثواب الأعمال، محمد بن علی ابن بابویه ، ص: 178
