مقام علامه اميني نزد اميرالمؤمنين علیه السلام
فرزند علاّمه نقل مي کندکه، وقتي خواستم بعد از رحلت مرحوم علامه در سال 1390 از نجف به ايران بيايم رفتم خدمت آيت الله سيد محمد تقي بحرالعلوم که از نوه هاي مرحوم علامه بحرالعلوم بود، وقتي چشمش به من افتاد شروع کرد به گريه کردن، گفتم: به خاطر چه گريه مي کنيد؟! فرمودند بعد از اين که مرحوم پدرت رحلت کرد با خود فکر مي کردم که امام علي ـ عليه السلام ـ چگونه از زحمات علامه تشکر مي کند! تا اينکه يک شب در خواب ديدم که قيامت برپا شده است، مردم در صحراي محشر هستند. همه توجه به يک طرفي دارند فهميدم که آن حوض کوثر است رفتم طرف حوض کوثر ديدم که حضرت امير المؤمنين در کنار حوض ايستاده اند، و محبين خودش را با کاسه هاي بلوري که پر از آب زلال است سيراب مي کنند، مدتي به اين کيفيت گذشت يک وقت صدايي از بين مردم بلند شد، گفتم چه خبر شده است؟!
گفتند: که علاّمه اميني به حوض کوثر و به محضر علي ـ عليه السلام ـ مشرف مي شوند، من منتظر بودم که امام چگونه با علامه برخورد مي کند ديدم کاسه را زمين گذاشت و دو دست مبارکش را از حوض پر کرد، و آب را به صورت علامه پاشيد و علامه را با دستان مبارکش سيراب نمود و سپس حضرت فرمود:
«بَيضَ اللهُ وَجهَک لَقَد بَيضتَ وُجُوهَنا»
«خدا تو را رو سفيد کند که ما را رو سفيد کردي.»
در اين هنگام فهميدم مقام علامه در نزد امير المؤمنين به خاطر تأليف کتاب الغدير چه قدر است.
آري علامه بود که با زدودن غبار تاريخ چهره واقعي و ملکوتي امير المؤمنين را به جامعه معرفي نمود، و او بود که با زحمات خود توانست جعليات و افتراهاي مغرضين را از اهل بيت دور کند، او بود که توانست با زحمات بي وقفه غبار از چهره واقعي علي ـ عليه السلام ـ کنار زند و يک بار ديگر بعد از 1400 سال چهره واقعي حضرت را بر دنيا بنماياند. او بود که با رفتار و زهد و تقوا و علم زينت اهل بيت ـ عليهم السلام ـ شد.
«سعيد دحدوح» مي گويد: تو اين اخلاق نيکو و تقوا را از اهل بيت ـ عليهم السلام ـ به ارث برده اي.
منبع : اندیشه قم