بر جمال این دو یاس بى قرینه بنگرید
گاه سوى مکه گه سوى مدینه بنگرید
محور اسلام و قرآن در ثبات از این دو مَه
مکتب توحید باشد در حیات از این دو مه
روشن آفاق تمام کائنات از این دو مه
منجلى اوصاف بى پایان ذات از این دو مه
میلاد نبی اکرم (ص) و امام صادق(ع) مبارک
.
ای یوسف زهرا!
آقا ! عید در راه است عید ولادت جد بزرگوارتان، پیامبراسلام صلی الله و علیه و آله و امام جعفر صادق علیه السلام . شیعیان در این روز ها به جشن و سرورند اما مثل همیشه چشم به راهند .
چشم به راهند تا شاید این عید با عید دیگری همراه شود . عید ظهور ، عید دیدار یوسف زهرا
آقا ! برایمان دعا کنید و از خدا بخواهید تا هدایتمان کند ، تا منتظر واقعی باشیم ، منتظری که خدا و شما و اجداد بزرگوارتان از ما راضی باشند.
یکی از راه های تربیتی تشویق کردن است که برای جلسات حلقه صالحین بسیارمناسب است ولی برای به دست آوردن نتیجه مطلوب باید شرایط آن رعایت شود . شرایط تشویق کردن را می توان این گونه نام برد:
1- متناسب با کار باشد
2- به موقع باشد
3- بیشتر مبتتنی بر ارزشها باشد تا بر اشخاص
4- هماهنگ با معیارهای عقیدتی ، اخلاقی ، و شرایط فرهنگی باشد
5- تنها برای خدا باشد.
(گوشه ای از سخنان آقای رحیمی در جلسه سرگروه های حلقه های صالحین)
نقل است مرحوم مقدس اردبیلی زنی داشتند که ایشان را دائما اذيت مي كرد و به ایشان ناسزا می گفت! شخصي روزی نزد شیخ رفت و به ایشان گفت: این زن شایسته شما نیست. شما با این بزرگی حیف است چنین همسری داشته باشید. طلاقش دهید و راحت شوید.
مقدس اردبیلی فرمود: این زن برای من نعمت است؛ چرا که وقتی بیرون از خانه همه من را بزرگ می شمارند احساس بزرگی می کنم؛ و وقتی به خانه می آیم این زن مرا ذلیل می کند و به من می فهماند که هیچ نیستم و بزرگ فقط خداست و مرا از خطر نفس دور می کند.
این داستان کوتاه نشانه بزرگی این عالم جلیل قدر است ،پس باید بدانیم هرگز خود را بزرگتر از ذیگران نپنداریم و عطمت خدا را در نطر داشته باشیم تا اسیر هوای نفس نشویم
پیغمبر اكرم ايستاده بودند يك كسى را كه حد رجمِ زنا را بر او جارى ميكردند، ميديدند؛ بعضىها هم ايستاده بودند. دو نفر با همديگر حرف مي زدند. يكى به يكى ديگر گفت كه مثل سگ تمام كرد و جان داد - يك همچين تعبيرى –
بعد پيغمبر به سمت منزل يا مسجد راه افتادند و اين دو نفر هم، همراه پيغمبر بودند. توى راه كه ميرفتند، رسيدند به يك جيفهى مردارى - به يك مردارى، حالا جسد سگى بود، درازگوشى بود، هر چى بود - كه مرده بود و آنجا افتاده بود. پيغمبر به اين دو نفر رو كردند و گفتند:گاز بگيريد و يك مقدارى از اين ميل كنيد. گفتند: يا رسولالله! ما را تعارف به مردار ميكنيد؟! فرمود: آن كارى كه با آن برادرتان كرديد، از اين گاز زدن به اين مردار بدتر بود. حالا آن برادر كى بوده؟ برادرى كه زناى محصنه كرده بوده و رجم شده و اينها دربارهاش آن دو جمله را گفتهاند و پيغمبر اين جور ملامتشان ميكند!
زيادتر نگوئيد از آنچه كه هست، از آنچه كه بايد و شايد. منصف باشيم؛ عادل باشيم. اينها آن وظایف ماست. اين جور نيست كه ما چون مجاهديم، چون مبارزيم، چون انقلابى هستيم، بنابراين هر كسى كه از ما يك ذره - به خيال ما و با تشخيص ما - كمتر است، حق داريم كه دربارهاش هر چى كه ميتوانيم بگوئيم؛ نه، اين جورى نيست. بله، ايمانها يكسان نيست، حدود يكسان نيست و بعضى بالاتر از بعضى ديگر هستند. خدا هم اين را ميداند و ممكن است بندگان صالح خدا هم بدانند؛ لكن در مقام تعامل و در مقام زندگى جمعى، بايد اين اتحاد و اين انسجام حفظ بشود و اين تمايزها كم بشود.
مقام معظم رهبري - ۱۳۸۹/۰۴/۰۲
