ای شمیم موی دلدار ، انتظار

یادگار فرقت یار ، انتظار

همدم دیرین هجران و فراق

مایه ی امید دیدار ، انتظار

دستگیر روزهای بی کسی

شمع بیدار شب تار ، انتظار

بهر یکدم دیدن بی چون و چند

با حبیبم وعده بگذار ، انتظار

رحم کن بر دیده درمانده ام

از جمالش پرده بردار ، انتظار

کی به مقصد می رسیم ای همسفر

کی بود هنگام دیدار ، انتظار

او در آغوش تو خوش سر می کند

ما و یک دنیای غمبار ،انتظار

عمر من در تو خلاصه می شود

لحظه هایم از تو سرشار انتظار

(بهروز ساقی )

چرا دختران در 9 سالگی به تکلیف می رسند ولی پسران در 15 سالگی ؟
این سئوال امروز از سرکار خانم حسین زاده پرسیده شد و ایشان در جواب توضیح دادند که : اولاً این که می گویند پسران در 15 سالگی به تکلیف می رسند بسیار اشتباه است چون نهایت 15 سالگی است در حالی که تعدادی از مردم با این سهل انگاری و بی توجهی باعث می شوند پسرانشان چند سال تکالیف دینی خود را به جا نیاورند، پس شرط سن آخرین شرط در تکلیف است.
ثانیاً چرا دختران در 9 سالگی ؛ فلسفه زیادی دارد از جمله این که : از لحاظ روانی دختران زودتر از پسران به تکلیف می رسند و زودتر قابلیت پیدا می کنند تا خدا را عبادت کنند و این خود برای دختران مایه شرافت است .
دیگر این که ، زن در دستگاه آفرینش مهندس انسان سازی است پس دختران چون باید در کار تربیت باشند باید خود نیز زودتر تربیت شده و آمادگی پذیرش این وظیفه مهم را پیدا کنند .
از دیگر عوامل می توان به احساسی بودن دختران اشاره کرد و به تحقیق ثابت شده است که ایمان به خدا باعث تعدیل احساسات می شود و در نتییجه دختران کمتر آسیب می بینند.

یکی از شاگردان قدیمی آیت الله بهجت (ره ) می گفت ما از استاد این مطلب را فهمیدیم که می فرمودند: هر جا که رسیدی چشمت را باز کن . هر چه دیگران می گویند شما کور کورانه نگو.

(کتاب گوهرهای حکیمانه ، نوشته مهدی عاصی)

و حقیقتاً یکی از بزرگترین مشکلات جامعه ما همین است که تا چیزی را می فهمیم سریع باور می کنیم و بدون تحقیق آن را پذیرفته و بازگو می کنیم.چقدر زیبا بود اگر به شنیدن یا خواندن این سخنان زیبا اکتفا نمی کردیم و سعی می کردیم به آن ها عمل کنیم.

خدایا ! به ما علم با عمل عنایت فرما .

چه باشم و چه نباشم بهار در راه است

بهار هم نفس ذوالفقار در راه است

نگاه منتظران عاشقانه می خواند

که آفتاب شب انتظار در راه است

به جاده های کسالت ، به جاده های تهی

خبر دهید که آن تک سوار در راه است

کسی که با نفس آفتابی اش دارد

سر شکستن شب های تار ، در راه است

کدام جمعه؟ ندانستم ولی پیداست

که آن ودیعه پروردگار در راه است

دلم خوش است میان شکنجه پاییز

چه باشم وچه نباشم بهار در راه است

( محمود سنجری)

می پرسند با این که برده داری از کارهای ناپسند است چرا در تاریخ اسلام کنیز و غلام وجود دارد؟
این سئوال را در چند مرحله می توان پاسخ داد :
1-در هنگام ظهور اسلام بردگی و برده داری وجود داشت پس اسلام مخترع برده داری نیست.
2- پیامبر صلی الله و علیه و آله می فرمایند : شرالناس من باع الناس یعنی بدترین مردم کسی است که انسانها را بفروشد.پس در اسلام خرید و فروش انسان ها منع شده است.
3- اسلام راههای متفاوتی برای آزادی بردگان ذکر کرده است مثلاً برای بعضی از کفارات، آزادی برده را قرار داده است ، اگر مولا شدیدا ًبنده را شکنجه کند بنده خود به خود آزاد می شود ، یا اگر دو نفر مالک یک بنده باشند و یکی از آن ها بنده را آزاد کند دیگری هم باید او را آزاد کند ومورد دیگر خرید و آزاد کردن برده با پول زکات است والبته موارد دیگری نیز است و این ها نشان دهنده مخالفت اسلام با بردگی است.
4- در اسلام راه برده داری به جز یک مورد بسته شده است و آن هم این است که کسی از کفار با اراده خود به جنگ با مسلمانان بیاید و اسیر شود که آن هم دولت اسلامی مجاز به گرفتن فدیه و آزاد کردن برده است . پس اسلام راه های برده داری را که پیش از اسلام بسیار بود منحصر به یک مورد کرده است.
در مورد ائمه علیهم السلام ،ایشان در اکثر مواقع بنده ای را خریده وآزاد می کردند ولی آن بردگان خود مرید ائمه علیهم السلام شده و برای خدمت نزد ایشان می ماندند.

( بخشی از سخنان آقای اخوان در جمع طلاب حوزه علمیه حضرت زینب سلام الله علیها )

هر چه تو خواهی نه آن می شود

هر چه خدا خواست همان می شود

تابستان سال 88 برای زیارت عتبات عالیات راهی سرزمین عراق شدیم. بار دوم بود که به زیارت امام حسین علیه السلام می رفتم. شنیده بودم می گفتند :زیر قبه آقا حاجت هایتان را بخواهید حتما برآورده می شود .این دفعه تصمیم جدی داشتم که حاجتم را محکم به آقا بگویم و از ایشان بخواهم برایم دعا کنند.همین کار را کردم ولی باز ترسیدم این حاجت به مصلحتم نباشد پس در انتها از خدا عاقبت به خیری طلب کردم.
از این سفر روحانی که بازگشتیم برادرم به من پیشنهاد ادامه تحصیل را داد با پدر و مادر که صحبت کردم زیاد موافق نبودند .برادرم به آن ها گفت :حوزه درس دین است ، مانع نشوید. پدرم چون علاقه شدیدی به روحانیت دارد این حرف را پذیرفت و مادرم نیز راضی شد.مثل همین روز ها بود که برای حوزه علمیه ثبت نام کردم . ولی باور نمی کردم بعد از 8 سال دوباره به سراغ کتاب و دفتر بروم ،هر چند علاقه زیادی به درس خواندن داشتم.
مجدد چند ماه بعد توفیق الهی حاصل شد و دوباره زائر امام حسین علیه السلام شدیم.در آن مکان مقدس همچنان حاجت قبلی را از خدا خواستم و باز هم مصلحت او را طلب کردم .پس از بازگشت در ترمینال به من خبر دادند که در امتحان ورودی حوزه پذیرفته شدم و باید برای مصاحبه بروم . برایم باور کردنی نبود ولی در مصاحبه هم قبول شدم و امام زمان (عج) مرا به عنوان یک طلبه پذیرفتند.
الآن سه سال از این ماجرا می گذرد و من به عنوان طلبه سال سوم در حال تحصیل هستم . همیشه به این فکر می کنم که مصلحت من در ورود به حوزه علمیه بوده و خداوند به جای استجابت آن دعا توفیق طلبگی و تحصیل علم دین را به من داده است وخدا را شاکرم که یک طلبه ام.

انشاالله همگی در مسیر اسلام درست قدم برداریم و خداوند ما را هدایت کند.

اللهم الجعل عواقب امورنا خیرا